De korte versie is dat Tolkien herhaaldelijk van gedachten veranderde over het onderwerp; op verschillende punten in de progressie stamt Gil-galad af van:
- Fëanor
- Finrod
- Fingon
- Orodreth , De kleinzoon van Finarfin, wat een ander ingewikkeld verhaal is dat ik in dit antwoord zal behandelen
Afstammeling van Fëanor
Dit is hoe Gil-galad voor het eerst werd bedacht; hij verschijnt op deze manier in de tweede versie van de val van Númenor (nadruk van mij):
En er wordt gezegd dat er in Beleriand een koning opkwam, die van Númenórean ras was, en hij werd genoemd Elendil, dat is Elf-vriend. En hij nam overleg met de Elfen die in Midden-aarde bleven (en deze bleven toen meestal in Beleriand); en hij sloot een competitie met Gil-galad de Elf-koning die afstamde van Fëanor .
Geschiedenis van Midden-aarde V The Lost Road and Other Writings Deel 1: "The Fall of Númenor and the Lost Road" Hoofdstuk II "The Fall of Númenor" (iii) De tweede versie van The Fall of Númenor §13
Deze versie zou echter niet lang duren.
Zoon van Felagund
In de volgende versie van het verhaal is de afstamming van Gil-galad al veranderd; hij is nu de zoon van Inglor Felagund (later omgedoopt tot Finrod), de eerste zoon van Finarfin (die ten tijde van het ontwerp Finrod heet; nadruk van mij):
Maar dat land waar Lúthien had gewoond gebleven, en het heette Lindon. Er kwam een golf van de zee doorheen en er werd een opening gemaakt in de bergen waardoor de rivier de Lhun stroomde. Maar in het land dat ten noorden en ten zuiden van de golf lag, bleven de Elfen, en Gil-galad zoon van Felagund, zoon van Finrod was hun koning.
Geschiedenis van Midden-aarde V The Lost Road and Other Writings Deel 1: "The Fall of Númenor and the Lost Road" Hoofdstuk II "The Fall of Númenor" (iv) De verdere ontwikkeling van The Fall of Númenor
Zoon van Fingon
De afdaling van Finrod (Felagund) werd echter een probleem toen Finrod later vastbesloten was geen vrouw te hebben gehad, wat het voor een goede katholieke elf moeilijk maakt om een zoon te hebben . Dit komt naar voren in de Grey Annals, geschreven in 1951:
Rond deze tijd wordt opgetekend dat Nargothrond volledig was bewerkt, en Finrod's zonen waren daar verzameld voor een feest en Galadriel kwam uit Doriath en woonde daar een tijdje. Koning Inglor Felagund had geen vrouw, en Galadriel vroeg hem waarom dat zo was; maar Felagund kreeg een vooruitziende blik terwijl ze sprak, en hij zei: 'Een eed zal ook ik zweren en moet vrij zijn om die te vervullen en de duisternis in te gaan. Evenmin zal iets van heel mijn rijk dat een zoon zou erven, verdragen. '
Maar er wordt gezegd dat pas op dat uur zulke koude gedachten hem regeerden; want zij van wie hij had gehouden was inderdaad Amarië van de Vanyar, en ze mocht niet met hem in ballingschap gaan.
Geschiedenis van Midden-aarde XI The War of the Jewels Deel 1: "The Grey Annals" §108-109
Tolkiens oplossing voor dit probleem was om Gil-galad te verschuiven naar de zoon van Finrod's neef Fingon:
Toen nam Fingon met groot verdriet de heerschappij over het huis van Fingolfin en het koninkrijk van de Noldor. [Late toevoeging met potlood: maar zijn jonge zoon (? Findor) [sic] Gilgalad stuurde hij naar de Havens]
Geschiedenis van Midden-aarde XI The War of the Jewels Deel 1: "The Grey Annals" §157
Zoon van Orodreth
De redenering achter Tolkiens beslissing om Gil-galad opnieuw te verplaatsen, dit keer waardoor hij de zoon van Orodreth (de kleinzoon van Finarfin en Finrods neef) wordt, is voor zover ik weet niet geregistreerd. Christopher Tolkien merkt alleen op dat het op een kleine notitie in de Elfse genealogieën is geschreven:
In een geïsoleerde notitie in de genealogieën, met grote snelheid gekrabbeld maar niettemin gedateerd, augustus 1965, suggereerde mijn vader dat de beste oplossing voor het probleem van Gil-galads ouderschap was hem te vinden in 'de zoon van Orodreth', die hier de Quenya-naam Artaresto krijgt, en vervolgde:
Finrod verliet zijn vrouw in Valinor en had geen kinderen in ballingschap. Angrod's zoon was Artaresto, die geliefd was bij Finrod en ontsnapte toen Angrod werd gedood [in de Slag om de Plotselinge Vlam], en woonde bij Finrod. Finrod maakte hem zijn 'rentmeester' en hij volgde hem op in Nargothrond. Zijn Sindarin-naam was Rodreth (gewijzigd in Orodreth vanwege zijn liefde voor de bergen ... Zijn kinderen waren Finduilas en Artanaro = Rodnor, later Gil-galad genoemd. (Hun moeder was een Sindarin-dame uit het noorden. Ze noemde haar zoon Gil -galad.) Rodnor Gil-galad ontsnapte [het plunderen van Nargothrond] en kwam uiteindelijk naar Sirion's Mouth en werd daar Koning van de Noldor.
History of Middle- earth XII The Peoples of Middle-earth Hoofdstuk 11: "The Shibboleth of Fëanor" The Parentage of Gil-galad
Zoals Christopher Tolkien later in hetzelfde commentaar opmerkt, lijkt dit Tolkiens laatste woord over het onderwerp te zijn.
Waarom is hij de zoon van Fingon in The Silmarillion ?
Dit was een redactionele keuze van de kant van Christopher Tolkien, en een waar hij later spijt van kreeg.
Een deel van het probleem is dat Tolkien deze beslissing relatief laat in zijn geschriften nam, en kwam er nooit toe om het in zijn dr afts van de Quenta Silmarillion , zoals Christopher Tolkien opmerkt:
Het lijdt geen twijfel dat dit [de notitie uit 1965] het laatste woord van mijn vader over dit onderwerp was; maar niets van deze late en radicaal veranderde opvatting raakte ooit de bestaande verhalen, en het was duidelijk onmogelijk om het in de gepubliceerde Silmarillion te introduceren. Het zou niettemin veel beter zijn geweest om de afkomst van Gil-galad onduidelijk te hebben gelaten.
Geschiedenis van Midden-aarde XII De volkeren van Midden-aarde Hoofdstuk 11: "The Shibboleth of Fëanor" The Parentage of Gil-galad
Er wordt geen andere uitleg gegeven, maar dit is slechts een van de vele kleine uitdagingen die Christopher Tolkien tegenkwam bij het proberen om de aantekeningen van zijn vader om te zetten in een relatief samenhangend verhaal; aangezien The Silmarillion slechts vier jaar na Tolkiens dood werd gepubliceerd, waren fouten en weglatingen van deze soort onvermijdelijk.
Oké, dus hoe zit het met Orodreth?
Orodreth's tekstuele geschiedenis volgt een soortgelijk patroon als dat van Gil-galad; zijn ouderschap veranderde toen het geleidelijk onverenigbaar werd met andere opkomende feiten van het Legendarium. Christopher Tolkien vat de veranderingen vrij beknopt samen in The Peoples of Middle-earth :
Zo beknopt mogelijk gezegd, Finrod (Felagund) kreeg voor het eerst een zoon genaamd Artanaro Rhodothir (zo in tegenspraak met het verhaal in de Grey Annals dat hij geen vrouw had) de tweede koning van Nargothrond, en vader van Finduilas. Zo werd 'Orodreth' nu een generatie teruggeschoven en werd hij Finrods zoon in plaats van zijn broer. In de volgende fase merkte mijn vader (die zich blijkbaar het verhaal in de Grey Annals herinnerde) op dat Finrod 'geen kind had (hij verliet zijn vrouw in Aman)', en verhuisde Artanaro Rhodothir om, nog steeds in dezelfde generatie, de zoon te worden. van Finrod's broer Angrod (die met Aegnor de hoogten van Dorthonion bekleedde en werd gedood in de Battle of Sudden Flame).
Geschiedenis van Midden-aarde XII The Peoples of Middle-earth Hoofdstuk 11: "The Shibboleth of Fëanor" The Parentage of Gil-galad
Welke is juist?
Deze vraag raakt de kern van wat het betekent dat iets in Tolkiens Legendarium "canon , "iets waarover ik eerder heb geschreven, en toegegeven dat het een probleem is zonder goede oplossing.
Wat mij betreft, ik ben geneigd Tolkiens" laatste woord over de onderwerp ', en zeggen dat Gil-galad de zoon van Orodreth was. Behalve dat het Tolkiens laatste gemoedstoestand is, die het een zekere legitimiteit geeft over een idee dat hij had en vervolgens verwierp, introduceert het een aangename agnatische consistentie in de opvolging van het Hoge Koningschap van de Noldor. En ik ga er helemaal voor om consistentie te brengen in de lijnen van opvolging.
Voor wat het waard is, lijkt het erop dat het uiteindelijke ouderschap het meest consistent is met Tolkiens gedachten; het enige alternatief met zoveel interne consistentie is het idee dat Gil-galad de zoon van Fingon was, maar Christopher Tolkien rondt zijn essay in The Peoples of Middle-earth af door op te merken:
Een veel nauwere analyse van het weliswaar uiterst complexe materiaal dan ik twintig jaar geleden had gemaakt, maakt duidelijk dat Gil-galad als de zoon van Fingon een kortstondig idee was.
History of Middle-earth XII The Peoples of Middle-earth Hoofdstuk 11: "The Shibboleth of Fëanor" The Parentage of Gil-galad
Maar nogmaals, misschien zou Tolkien over een paar jaar weer van gedachten zijn veranderd, of misschien was hij al van gedachten veranderd maar kon hij het niet opschrijven voordat hij stierf (of schrijf het op, en de notitie is nog niet ontdekt).
Uiteindelijk is het zo canon als je denkt dat het is.