Zweinstein is hun thuis. De kinderen worden (meestal) beschermd door te horen dat ze uit de buurt van de dieren moeten blijven.

Veel van de wezens in kwestie beschouwden Hogwarts als hun thuis, net als alle kinderen.

"Wat doe je in ons bos?" brulde de harde grijze centaur die Harry en Hermelien hadden gezien tijdens hun laatste tocht door het Woud. "Waarom ben je hier?"
" Jouw bos?" zei Omber, die nu niet alleen schudde van angst, maar ook, naar het scheen, van verontwaardiging. "Ik wil u eraan herinneren dat u hier alleen woont omdat het Ministerie van Toverkunst u bepaalde landgebieden toestaat -"
_{(Orde van de Feniks, Hoofdstuk 33, Vechten en vluchten) .}

Professor Umbridge ontdekt al snel dat het verdrijven van de centaurs niet zo eenvoudig is als ze zich misschien zou kunnen voorstellen.

Een pijl vloog zo dicht bij haar hoofd dat het in het voorbijgaan aan haar muishaar bleef hangen: ze slaakte een oorverdovende schreeuw en gooide haar handen over haar hoofd, terwijl sommige centauren hun goedkeuring lieten horen en anderen brutaal lachten.
[...]
'Van wie is het bos nu, mens?' brulde Bane.
_{(Order of the Phoenix, Chapter 33, Fight and Flight) .}

Perkamentus had altijd veel meer verstandig begrip van het delicate ecosysteem waaruit Hogwarts bestaat. Umbridge liet tijdens haar korte ambtsperiode zien dat ze niet begreep hoe goed het ecosysteem van Zweinstein was - en niet alleen als het om de wezens gaat. Perkamentus begreep, in tegenstelling tot Omber, dat je niet zomaar kunt proberen de centauren of de zeemeerminnen of Foppe te dwingen te vertrekken, noch draconische eisen aan de leraren kunt stellen. Dit is de reden waarom Umbridge (onder andere) buiten het kantoor van de directeur wordt gesloten; ze begrijpt de magie van de plek niet.

Zoals mijn andere antwoord op een gerelateerde vraag ( Waarom zou Hogwarts worden gebouwd in de buurt van een bos vol centauren?) aangeeft, functioneert Hogwarts ook als een soort natuurreservaat voor deze wezens, die don Ik heb geen echt thuis in de Dreuzelwereld.

Het terrein van Zweinstein functioneert gedeeltelijk als een natuurreservaat voor magische wezens die moeilijk kunnen bestaan ​​in Dreuzelbewoonde gebieden.
_{( Pottermore, "The Great Lake") .}

De wezens horen daar thuis en hebben eigenlijk nergens anders te gaan.

Desalniettemin werden studenten duidelijk gewaarschuwd om weg te blijven van de gevaarlijkste wezens. Daarom was er een algemeen verbod op het Verboden Bos.

"Eerstejaars moeten er rekening mee houden dat het bos op het terrein voor alle leerlingen verboden is."
_{( Philosopher's Stone, Chapter 7, The Sorting Hat) .}

Deze regel verhinderde dat de kinderen in contact kwamen met de centauren, de Acromantula, eenhoorns, Thestrals en een aantal andere potentieel gevaarlijke wezens.

Fluffy werd in de gang op de derde verdieping gehouden, wat ten strengste verboden was.

"En tot slot moet ik je zeggen dat dit jaar is de gang op de derde verdieping aan de rechterkant verboden terrein voor iedereen die geen erg pijnlijke dood wil sterven. "
_{(Steen der wijzen, Hoofdstuk 7, The Sorting Hat) .}

Andere gevaarlijke wezens waren in Hogwarts tijdens het Toverschool Toernooi. Vooral draken en een sfinx werden geïmporteerd, terwijl concurrenten ook in contact kwamen met zeemeerminnen en zeemeerminnen die altijd in het Grote Meer waren maar waar ze normaal niet tegenaan zouden lopen. Deze wezens werden echter alleen door de oudste en meest bekwame leerlingen aangetroffen na strenge waarschuwingen en zorgvuldig onderzoek.

"Hoewel ik weet dat jullie allemaal graag de Toverschool Beker naar Zweinstein zullen brengen," zei hij, "zijn de hoofden van de deelnemende scholen, samen met het Ministerie van Toverkunst, overeengekomen om een ​​leeftijdsbeperking op te leggen aan kanshebbers deze Alleen meerderjarige studenten - dat wil zeggen zeventien jaar of ouder - mogen hun naam ter overweging opgeven. "
_{(Vuurbeker, Hoofdstuk 12, De Toverschool Toernooi) .}

Er zijn ook wezens die voorkomen in de lessen Zorg voor Magische Wezens en Verdediging tegen de Zwarte Kunsten. Deze wezens zijn echter niet echt gevaarlijk en de interacties van de studenten met hen worden altijd begeleid door een leraar. Als verwondingen van studenten wijdverspreid en alledaags waren, dan had Rita Skeeter vermoedelijk geen onzin over Flobberworms hoeven verzinnen bij het zoeken naar vuil op Hagrid.

"Ik werd aangevallen door een Hippogrief, en mijn vriend Vincent Crabbe kreeg een slechte beet van een Flobberworm ", zegt Draco Malfidus, een vierdejaars student.
_{(Vuurbeker, Hoofdstuk 24, Rita Skeeter's Scoop)} . sub >

Veel van de meest angstaanjagende wezens op Hogwarts zijn eigenlijk niet zo gevaarlijk. Ze kunnen zelfs behoorlijk speels zijn.

Harry liep langzaam door de verlaten gang, terwijl hij uit de ramen tuurde; hij kon mensen zien ronddobberen in de lucht boven het Zwerkbalveld en een paar studenten zien zwemmen in het meer, vergezeld van de reuzeninktvis.
_{(Orde van de Feniks , Hoofdstuk 38, The Second War Begins) .}

... ze dwaalden af ​​naar het meer en flopten onder een boom. De Wemel-tweeling en Lee Jordan kietelden de tentakels van een reuzeninktvis, die zich koesterde in het warme ondiepe water.
_{(Philosopher's Stone, hoofdstuk 16, Through the Trapdoor) . sub>}

Het gevaarlijkste wezen van allemaal was de Basilisk, maar Perkamentus wist hier niets van en was dus niet in een positie om het te verwijderen. Hij zou het gedaan hebben als hij die informatie had gehad.

Alleen de Dementors vormen een echt risico voor de studenten, van de wezens die Perkamentus kende. Perkamentus nam de voorzorg om hen te dwingen buiten het kasteelterrein te blijven. Hij waarschuwde de studenten ook krachtig voor hoe gevaarlijk ze waren.

Perkamentus schraapte zijn keel en ging verder. "Zoals je zult weten na hun zoektocht naar de Zweinsteinexpress, is onze school momenteel gastheer voor enkele van de Dementors van Azkaban, die hier voor het Ministerie van Toverkunst zijn."
Hij zweeg even en Harry herinnerde zich wat meneer Wemel had gezegd dat Perkamentus niet blij was met de Dementors die de school bewaken.
"Ze zijn gestationeerd bij elke ingang van het terrein", vervolgde Perkamentus, "en terwijl ze bij ons zijn, moet ik duidelijk maken dat niemand weg mag gaan. school zonder toestemming. Dementors moeten niet voor de gek gehouden worden door trucs of vermommingen - of zelfs onzichtbaarheidsmantels, "voegde hij er flauw aan toe, en Harry en Ron keken elkaar aan. 'Het ligt niet in de aard van een Dementor om smeekbeden of excuses te begrijpen. Daarom waarschuw ik jullie allemaal om ze geen reden te geven om je kwaad te doen. Ik kijk naar de prefecten en onze nieuwe hoofdjongen en -meisje om zeker dat geen enkele leerling de Dementors in de maling neemt. "
_{(Prisoner of Azkaban, Chapter 5, The Dementor) .}

De Dementors zijn, net als de andere wezens, gevaarlijk. Zij zijn echter de enigen die de kinderen aanvallen zonder provocatie (wanneer ze naar de Zwerkbalwedstrijd komen en wanneer ze Harry aan het einde aanvallen). Ze waren er alleen omdat het ministerie erop stond dat ze er waren, omdat Sirius Zwarts gevaarlijker was.

"Rosmerta, liefje, ik vind ze net zo min leuk als jij," zei Droebel ongemakkelijk. "Noodzakelijke voorzorgsmaatregel ... jammer, maar daar ben je ... ze zijn hier om jullie allemaal te beschermen tegen iets veel ergers ... we weten allemaal waartoe Zwart in staat is ..."
_{( Prisoner of Azkaban, Chapter 10, The Marauder's Map) .}

Kortom, de echt gevaarlijke wezens worden uit de buurt gehouden. Harry komt er maar zo veel tegen omdat hij de regels blijft overtreden (en, buiten het universum, om opwinding te genereren voor de plot).

De kinderen hadden kunnen zijn beter beschermd, het is waar. Maar Zweinstein is niet echt zo'n plek. Het is het soort school dat, ironisch genoeg, oom Vernon zou goedkeuren, waar je wordt blootgesteld aan gevaar en risico's en (binnen redelijke grenzen) wordt gedwongen voor jezelf te zorgen. Hogwarts wikkelt zijn kinderen niet in watten.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat de gevaarlijke aard van Hogwarts aan satire is ontsnapt ...

Fluffy was er om de Steen der Wijzen te beschermen. Perkamentus waarschuwt de studenten om weg te blijven van die gang en alleen Harry, Ron, Hermelien en Neville kwamen er tegenaan omdat ze sluipen na hun bedtijd.

Basilisk, Aragog : De basilisk was er sinds bijna het begin van de school en werd daar neergezet door niemand minder dan Salazar Slytherin. Niemand plaatste het daar of liet het vrijwillig binnen in de school. Hetzelfde is het geval met Aragog: Hagrid had het illegaal gekregen toen hij zelf op school zat en had het vervolgens opgevoed in Forbidden Forest.

De rest van de wezens in de boeken maakten deel uit van Hagrids Verzorging van magische wezens, of ze woonden in het Verboden Bos. Het is niet zoals alle gevaarlijke wezens van de magische wereld alleen op Zweinstein leefden, maar aangezien het een bos was, is het niet meer dan normaal dat er wezens zullen leven. Het is ook duidelijk uit de boeken dat de wezens werden verzorgd door (Eenhoorns), getraind door (Thestrals, tot op zekere hoogte zelfs Acromantulas), of in harmonie leefden met (Centaurs) Hagrid en het personeel van Hogwarts.

Zodat ze ze kunnen bestuderen en hun zwakheden en voordelen kunnen leren voor het geval ze die in hun toekomstige leven tegenkomen.